سلام در مورد سوال شما بايد عرض كنم كه:
در واقع ما دو گونه رزق و روزى داريم: رزقى كه به سراغش مى‏رويم و رزقى كه به سراغمان مى‏آيد.
رزق طالب كه به سراغ ما مى‏آيد رزقى است كه همواره ما را تعقيب مى‏كند، حتى اگر از آن فرار كنيم ما را رها نمى‏سازد همان طور كه رهايى از چنگال مرگ ممكن نيست.
اين‏گونه رزق ريشه در قضاى الهى دارد و هيچ‏گونه تغيير و تحولى در آن صورت نمى‏گيرد. اما قسم ديگر روزى، رزق مطلوب است. رزقى كه براى طلب كننده و جستجوگر مقدر شده است. اگر آن را طلب نماييم و شروط و مقدمات لازم وصول به آن را مراعات نماييم چنين رزقى را به دست مى‏آوريم. در اين باره حضرت اميرالمؤمنين على(ع) مى‏فرمايد: طلب نماييد روزى را كه مضمون و مقدر است اما براى طلب كننده آن.
بعد از طرح اين مقدمه لازم به ذكر است كه روزى طالب و حتمى همان روزى وجود و هستى، عمر، امكانات، محيط، خانواده، استعداد و... انسان‏ها است كه از ناحيه اين قسم روزى، توان و نيروى لازم و دقت و هوشيارى براى تلاش و انجام كار پديد مى‏آيد و در سايه اين امور دَرِ روزى مطلوب و مشروط گشوده مى‏گردد.
در باب روزى مطلوب هر كس به شكلى بايد دست نياز و در عين حال جديت و تلاش را به سوى رزاق مطلق (حضرت حق) بلند نمايد، حتى طفل شيرخوار كه تلاشش همان گريه و ناله و فرياد اوست كه در پس اين‏گونه افعال به روزى مطلوبش (شير مادر) دست پيدا مى‏كند. اما همين طفل چون رشد كرد و به مقطعى بالاتر رسيد تلاش و جديت او شكلى ديگر پيدا مى‏كند و به صورت تفكر و انديشه و فعل و حركت اعضاء و جوارح نمود مى‏يابد و كميت و كيفيت روزى نيز تغيير مى‏كند.
نتيجه اين كه: در پى روزى محتوم و طالب و بى‏قيد و شرط، تلاش و انديشه و كار و فعاليت آفريده مى‏شود و به دنبال تلاش و فعاليت و طلب روزى مطلوب و مشروط پديدار مى‏گردد.
روزى محتوم قابل تغيير و تحول و كاهش و افزايش نيست اما بر اثر چگونگى انجام مقدمات روزى مطلوب و كيفيت تركيب و نحوه ترتيب و چينش آنها مى‏توان روزى مطلوب را كاهش يا افزايش داد.