سلام. واقعا خسته نباشيد
بسياز زيباست حرفاي دلتون ولي يه کم رنگش کدره! همونطور که سعي کرديد که حرفايي به اي زيبايي بزنيد پس باز سعي کنيد تا تيرگي اين احساس ها را هم از دلتون برداريد. همه ي ماها انسانيم. همه ي ماها ممکن الخطا هستيم. واقع بين باشيد. من زياد در جريان گذشته ي شما نيستم ولي تا همين حدش که ميدونم اينه که يه راه فرعي رو اشتباه رفتيد!!! همين
راه اصليتون که آسفالته و ميدونم شما هم داريد روش راه ميريد، هنوز وجود داره و ميخواد که تمام حواس شما به اون باشه. نه اينکه هنوز تو فکر راه خاکي و فرعي اي باشيد که قبلا رفتيد و برگشتيد.
خدا را شکر کنيد که فهميديد راهتون فرعيه. پس به خودتون بيايد. يه چيزي که خدا بهمون داده و بايد شکرگذارش باشيم، فراموشي است و جايگزين.
پس فراموش اون ناملايمتي ها بهترين شيوه و جايگزين چيزهاي خوب عالي ترين کار است.
به نظر من آرامشتون فقط به همين ها نياز داره. سعي کنيد
ببخشيد اينطوري باهاتون صحبت کردم. ولي گفتم شايد لازم باشه
به خاطر پر حرفي هام هم معذرت ميخوام
اميدوارم همچنان سربلند باقي بمانيد.
دعاگوتون و محتاج دعاتون هستم